شب جمعه‌ای داخل مسجد نشسته بودم که «خسرو جلالی» را دیدم. از پیشکسوتان ورزش شهر بود؛ یک وقتی آقای «علی سهرابی» (که در سال 68 قهرمانِ قهرمانان در ورزش‌های زورخانه‌ای کشور شد) درباره‌ی خسرو جلالی می‌گفت او از بهترین باستانی کاران ماست. ولی حالا از دوران جنگ نشان جانبازی به همراه داشت و این پیشکسوت و رزمنده‌ی قدیمی و باحالِ جنگ که تعریفش را از دوستانِ اکبر هم شنیده بودم در چند قدمی من نشسته بود.
بخشی از دفترِ خاطراتِ «محمد
عباسی»
این بخش مربوط می‌شود به گزارشِ آقای چتری در موردِ اشغالِ جزایرِ مجنون
توسطِ دشمن که در جمعِ نیروهای اطلاعات- عملیاتِ تیپ 12 قائم(عج) در تیرماهِ سالِ
67 صورت پذیرفته است.
نیروهای اطلاعات- عملیات و علی آقای چتری -آن که در حالِ تشریحِ کالکِ عملیاتی است-
«علی چتری» که مسئولِ واحد بود آمد و این بار از حمله‌ی دشمن در جزایر گفت و کم و کیفِ قضیه را برای بچه‌ها تشریح کرد. در تمامِ لحظاتی که علی آقا مشغولِ صحبت بود، بچه‌ها با حسرت و اندوه به حرف‌های او گوش می‌دادند:
نشسته شهید علی هاشمی(هواشمی) / ایستاده سردار قاسم سلیمانی
ماهی که زهرناک‌ترین جام را در تاریخِ دفاعِ مقدسِ ما در خود جای داده. امروز 4م تیر ماه بود. چند نفر از بچه‌های جبهه و جنگ به یادِ «علی هواشمی» افتادند؟ امروز سالروزِ همان روز است؛ چهارم تیرِ سالِ 67 که عراق با حمله‌ی وسیعِ شیمیائی و استعداد 14 لشکر به کوشک و طلائیه و جزایرِ مجنون حمله کرد و در نهایت جزایر سقوط کرد.
برگرفته از نوشته‌ی آقای «مصطفی غفاری»
چهار پنج روز از عزل بنی‌صدر می‌گذشت. جنگ با عراق و شورش منافقین بعد از اعلام جنگ مسلحانه با جمهوری اسلامی، بحث داغ محافل بود. آیت‌الله خامنه‌ای که از جبهه‌ها برگشته و خدمت امام رسیده بودند، بعد از دیدار، طبق برنامه‌ی شنبه‌ها، عازم یکی از مساجد جنوبِ شهر برای سخنرانی بودند.
خودرو حامل آیت‌الله خامنه‌ای که از جماران حرکت می‌‌کرد، آن روز مهمان ویژه‌ای داشت؛ «خلبان عباس بابایی» که می‌خواست درد دل‌هایش را با نماینده‌ی امام در شورای عالی دفاع در میان بگذارد. آن‌ها نیم ساعت زودتر از اذان ظهر به «مسجد ابوذر» رسیدند و گفت‌وگوشان را در همان مسجد ادامه دادند.
این مطلب را صرفاً برای بعثی – داعشی‌ها می‌گذارم!
هورالعظیم / جاده خندق
از راست: رضا بشیری / حسین قنبر / شهید رمضانعلی نوری
«حسین قنبرِ» ما فرمانده‌ی گردانِ کربلا در عملیاتِ «نصرِ 8» بود؛
لحظاتِ آغازینِ عملیات، سینه‌ی «رمضانعلی نوری» یکی از دلیرترین و محبوب‌ترین فرمانده‌هانش
توسطِ تیربارچیِ سنگرِ کمینِ نیاکانِ‌تان هدف قرار گرفت و سوراخ سوراخ شد و او پس
از عمری تلاش و مجاهدت به شهادت رسید. «سید موسای حکیمیِ» ما که نوجوانِ تو دل
بروی گردانِ کربلا طیِ سالیانِ حضورش در جبهه بود، توسطِ همان تیربار به شهادت رسید.
شهید سید موسی حکیمی، نوجوانِ تو دل بروی گردانِ گربلا
لحظاتِ دلاوریِ نیروهای گردانِ کربلا روی ارتفاعِ «گِردِه رَش» لحظاتِ پر پر شدنِ دسته گلهای خوش عطر و بوی گلستانِ گردانِ ما بود.
این مطلب را صرفاً برای بعثی – داعشی‌ها می‌گذارم!
ما بروبچه‌های
بسیجیِ نسلِ «خمینیِ عزیز» یکی دیگه در جمعِ‌مون داریم به نامِ «محمدِ فاضل»؛ دانشجوی
رشته‌ی ریاضی و از شهدای «عملیاتِ نصرِ» هویزه است. او تخریب‌چی بود ولی صبحِ
عملیات با آر.پی.جی‌اش یکی از تانکهای دوستانِ شما را هدف قرار داد و تانک، به
آتش کشیده شد. در همان حال یکی از خدمه‌های همان تانک در حالی‌که شعله‌های آتش او
را در بر گرفته بود و با تقلا و تلاش در حالِ خارج شدن از تانک بوده که همین
«محمدآقا»ی جبهه‌ی ما به سمتش می‌دود!
رفیقِ همراهِ محمد با تعجب می‌پرسد: "کجا؟"
محمد در جواب می‌گوید: "می‌رم کمکش کنم!"
این مطلب را صرفاً برای اختلاس کن‌های مملکتِ خودم و نیز بعثی – داعشی‌های کمی آن‌طرف‌تر می‌گذارم!
این عکس را هم که ملاحظه می‌فرمائید، عکسِ شهید «محمدرضا بیطاری» است. (ان شاءالله اگر بتوانم در آینده عکس‌هائی از جبهه و جنگِ ایشان را منتشر خواهم کرد)
دو- سه هفته‌ای بعد از کربلای 4 بچه‌ها یه افسر عراقی رو در عملیاتِ «کربلای5» اسیر گرفته بودن. «افسره» تو نگاهِ اول جذبِ «محمدرضا» شد و «سر تیر» رفت سراغش و همه‌ی پول‌هائی که همراهش بود را داد به «محمدرضا»! کلی اسکناسِ نو و تا نخورده‌ی بسته بندی شده همراهش بود؛ انگار تازه حقوق گرفته بود. بین بچه‌هائی که دور و برِ عراقیه بودند «محمدرضا» از همه عقب‌تر بود ولی گویا موجِ وجودیِ «محمدرضا»ی ما همرزمِ شما رو گرفته بود! چون شهید محمدرضا آنقدر ساده‌ی بی‌شیله پیله‌ی خاکی بود که مظلومیت از سرو روش می‌بارید.
«محمدرضا بیطاری» پول‌ها رو گرفت و بعد از اینکه اسیر عراقی منتقل شد، اسکناس‌ها رو بین بچه‌ها تقسیم کرد. هر برگ اسکناس را بخشید به یک نفر از بچه‌ها.
این مطلب را صرفاً برای بعثی – داعشی‌ها می‌گذارم!
اینجا جبهه‌ی واقعیِ اسلام است. او یکی از دوستانِ شماست که به دستِ رزمندگانِ «اسلامِ ناب» اسیر شده است. در حینِ عملیات، او را در حالی یافتند که مجروح شده بود و همان‌طور که از پیراهنِ تنش پیداست غرقِ خون بود. پا و بالا تنه‌اش آسیبِ جدی دیده بود. برادرانِ من کمک کردند و او را این‌چنین از دلِ میدانِ نبرد به بیمارستان و از آنجا به کمپِ اردوگاهِ اسرا منتقل کردند. این عکس نمونه‌ی بسیار کوچکی از رأفت و مدارای یارانِ آقا امیرالمؤمنین با اسراست. چرا که به قولِ «شهریارِ» دیارِ مردانه‌ی ایرانِ اسلامی:
"به جز از علی که گوید به پسر که قاتلِ من ــــــــــــــ چو اسیر تست اکنون به اسیر کن مدارا؟!"
در حاشیه نشست خبری امروز سردار باقرزاده، پیکر مطهر یکی از 175 غواص شهید که با دستان بسته به شهادت رسیده است، برای حضار به نمایش گذاشته شد.
(1)
(2)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
