بند 12 معروف به «بندِ ماشه»
زنجیری که بر دست و پای دولت‌مردانِ «حسن روحانی» بستند.
«بند»ی که به
هر بهانه‌ای «ایران»، متهم به نقضِ توافقِ هسته‌ای شود همه‌ی قطعنامه‌های
شورای امنیت در تحریم‌ها به حالِ قبل بر می‌گردد.
(آقایون کلاهشون رو بندازند بالاتر!)
ساز و کارِ بازگشتِ تحریم‌ها در پیش نویسِ آمریکائی:
بر اساسِ بندهای «11» و «12» در این پیش نویس، اگر هر یک از اعضای 1+5 (منظور امریکا انگلیس روسیه چین آلمان و فرانسه) در هر زمان، ادعائی را مبنی بر نقضِ توافق طرح کنند، روندی شروع می‌شود که در نهایت ممکن است به بازگشتِ تحریم‌ها علیهِ ایران منجر شود!
وقتی به «برجام» نگاه می‌کنیم یک مکانیزمِ سه لایه‌ی حلِ اختلاف پیش بینی شده است؛ در لایه‌ی اول، هم دولتِ ایران و هم دولت‌های 1+5 اختلاف را به کمسیون مشترک، (کمسیونی که ناظر بر اجرای این برجام خواهد بود) ارجاع می‌دهند. کمسیون 15روز فرصت خواهد داشت که در واقع به این اختلاف رسیدگی کند. در صورتی که مشکل حل نشود در 15روزِ دوم، این طرفی که شکایت می‌کند می‌تواند به وزرای خارجه یا به هیأت مشورتیِ سه نفره‌ای که پیش بینی شده است موضوع را ارجاع دهد یا اینکه هم‌زمان به هر دوی وزرای خارجه یا هیأتِ مشورتی ارجاع دهد؛ اگر باز مشکل حل نشد در مرحله‌ی بعد، کمسیون رأی غیر الزام آورِ هیأتِ مشورتی را طیِ 5 روز بررسی می‌کند، اگر باز مشکل حل نشد در این صورت، طرفِ شاکی می‌تواند «این مسئله‌ی حل نشده» را به عنوانِ دلیلی بر عدمِ اجرایِ تعهداتش به موجبِ برجام در نظر بگیرد!
با وجودِ این که در این پیش نویس مراحلِ چند گانه‌ای برای رسیدنِ ادعا یا شکایت علیهِ ایران به شورایِ امنیت وجود دارد، اما نکته‌ی اصلی اینجاست که عضوِ شکایت کننده اگر به هر دلیلی در مرحله‌ی گذشته از شکایتش صرفِ نظر نکرد موضوع در شورای امنیت مطرح می‌شود و نظرِ شورای امنیت برای همه‌ی طرف‌ها الزام آور است! طبقِ متنِ پیش نویس در این مرحله اگر شورای امنیت علیهِ ایران رأی داد، هر شش قطعنامه‌ی قبلیِ شورای امنیت درباره‌ی تحریم‌ها علیهِ ایران فوراً باز می‌گردد. هیچ یک از 5 عضوِ شورای امنیت هم نمی‌تواند قطعنامه را «وتو» کند، زیرا دیگر حقِ وتوئی ندارد! (یعنی قبلاً پیش آمده بود که چین یا روسیه قطعنامه‌ای را به نفعِ ایران وتو کرده بودند، ولی این بار جلوی این کار را هم گرفته‌اند.)
مسئله‌ی دیگر اینکه اگر یکی از اعضای 1+5 شکایت کند که ایران تعهداتِ خود را به طورِ فاحش نقض کرده، شورا این شکایت را بررسی خواهد کرد و اگر شورای امنیت قطعنامه‌ی جدیدی را در موردِ تداومِ لغوِ قطعنامه‌های قبلی نتواند به تصویب برساند، پس از 30 روز از تاریخِ شکایتِ آن عضو، تمامیِ قطعنامه‌های لغو شده به همین شکلِ کنونی مجدداً اجرائی خواهد شد! ... (و مطمئناً قطعنامه‌ی شورای امنیت الزام آور خواهد بود.)
حال با توجه به سابقه‌ی 1+5 در سال‌ها اعمالِ فشار و تحریم به بهانه‌های مختلف، این مکانیزمِ بازگشتِ تحریم‌ها با نظرِ شورای امنیت، بسترِ لازمی برای سوء استفاده‌ها و بهانه‌گیری‌های بیشترِ آنان و «شیطانِ بزرگ» فراهم آورده است تا هر وقت که دلشان خواست با زور و قدرت و قانونِ «شورای امنیتِ‌شان»، بر ایران و ایرانی و «استقلال و آزادیِ جمهوریِ اسلامی» بکوبند و بتازند!
(آقایون کلاهشون رو بندازند بالاتر!)
روشن گری و صبر!
روشن گری بدون عصبانی شدن و از کوره در رفتن، که فرموده اند:
«لایحمل هذا العلم الا اهل البصر و الصبر»
«العلم» به فتح عین و لام